آقای ابوالفضل ابوترابی در خصوص سربازی اجباری این طور گفتند: از زمان رضاخان قانون سربازی ۲ساله اجباری برقرار است در حالی که قانون باید بر اساس نیاز روز جامعه تغییر کند و در شرایط فعلی به واقع با سربازی اجباری کارخانه دشمن‌سازی برای نظام راه انداخته‌ایم.
این نماینده مجلس ادامه داد: بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، دومین عامل تاخیر ازدواج آقایان سربازی است و این مساله خود ضرورت تغییر در قانون سربازی را بیشتر می‌کند.
لازم دیدم یک نکاتی را به حرف ایشون اضافه کنم و یک بحث هایی هم در خصوص پویش فعلی ضد سربازی به شما عزیزان بگم. با ما همراه باشید.
🇮🇷
نکته اول این که بنده هم با این نماینده محترم موافق هستم ولی می خواستم بگم ضدیت و زاویه پیدا کردن با نظام جمهوری اسلامی برای همان روزهای اول این دوره است ، در ادامه دوری جستن و ضدیت پیدا کردن با دین و مذهب و بسیاری از خصایل مثبت انسانی هم رخ می دهد.
نماز به اجبار ( با هر وضعیتی در نظافت و طهارت ) ! شرکت در مراسم های مذهبی مثل عزاداری امام حسین(ع) به اجبار ! سوال و جواب در عقیدتی سیاسی در هنگام ترخیص به اجبار و مجبور کردن سرباز و قرار دادن او در شرایطی که برای مثلا گرفتن مرخصی هم یگانی خود را به قول سربازان بفروشد و زیر آب زنی کند ! تمام این موارد را شخصا به چشم دیده ام و تقریبا هر آنچه در این روزها در فضای مجازی در خصوص سربازی می خوانید به نوعی درست است.
🇮🇷📝
مسئله سوم این که خوب از چند وقت پیش شاهد بودیم یک پویش جدی در فضای جدی آغاز شده و یک سری روایت ها و مشکلات بحث سربازی اجباری را مطرح می کنند ، کلیت این حرکت به نظرم یک گام مثبت است و کمک می کند به این که حداقل در مرحله اول بسیاری از اقشار مختلف جامعه با یک سری روایت مشخص رو به رو بشوند که متوجه باشند وقتی از مشکلات سربازی صحبت می شود منظور چیست.
🇮🇷
مسئله چهارم البته یک نقد من به این فضای یکی دو هفته اخیر در این ماجرای سربازی اجباری است. به ناگاه با اضافه شدن چند نفر از نمایندگان مجلس صحبت هایی در خصوص ارائه طرح سربازی حرفه ای مطرح شد و در مقابل هم سردار شکارچی صحبت های قابل توجهی را در مقابل این فضا طرح کرد و در نهایت فعلا طرف اول قصه در فضای شبکه های اجتماعی در حال ادامه طرح مسئله است.
بنده تصور می کنم حداقل در فضای فعلی برای طرح کردن مسئله سربازی حرفه ای مقداری زود بود و باعث واکنش به نوعی شدید ستاد کل نیروهای مسلح شد. اما در ادامه قصه بنده سعی می کنم یک سری به نوعی نیازها یا موانع در این ماجرا را به صورت کلی برای شما عزیزان همراه کانال شرح بدهم.
🇮🇷
قبل از هر بحثی برای چندمین بار تاکید می کنم که بنده به صورت صد در صد موافق سربازی حرفه ای و اصولا نیروهای مسلح حرفه ای بر پایه نیروی انسانی داوطلب ، به خوبی آموزش دیده و تجهیز شده با حقوق و مزایای خوب در کنار جنگ افزارهای پیشرفته هستم و مخالفت کامل خود را با شیوه فعلی سربازی و نظامی گری در کشور اعلام می کنم. لطفا قبل از خواندن مطالب بعدی حتما این بحث را در نظر داشته باشید.
با کمال احترام به دوستانی که بحث حرفه ای گری و مسئله افزایش حقوق و تغییر در این مسئله را طرح می کنند باید این را بگویم که مسئله ای که شما به دنبال آن هستید در صورت رخ دادن و یا رفتن سیستم نظامی کشور به دنبال آن اصولا نه فقط نیروهای مسلح بلکه بسیاری دیگر از ارکان و بخش های کشور را دچار یک انقلاب واقعی و تغییرات شدیدا رادیکال خواهد کرد. شاید بپرسید چرا؟ عرض خواهم کرد.
ارتش حرفه ای در مرحله اول در کنار پول و بحث های مالی نیازمند تجهیزات و آموزش حرفه ای است. تجهیزات حرفه ای از کجا می آید؟ یا کشور شما تولید کننده است یا خریدار یا ترکیبی از این دو. در هر صورت شما به سطح بالایی از سیستم خوب مدیریت صنایع نظامی ، روابط مناسب با کشورهای دارنده فناوری و همچنین سرمایه زیاد نیاز دارید.
در وضع تجهیزات پیاده نظام به طور مثال وضع امروز کشور بر همه شما مشخص است ، در هر صورت یا ما باید کل صنعت دفاعی در این بخش را دچار یک بازبینی کامل کنیم یا اقدام به یک واردات گسترده کنیم. در رسته های دیگر هر چه بالاتر و به قولی سنگین تر و تخصصی تر بشویم این مسئله ابعاد بزرگتری پیدا می کند.
مسئله دیگر دوستان عزیزم آموزش است ، نه فقط آموزش آن به قولی سربازان حرفه ای و بلکه بایستی کل آموزش نیروهای مسلح در پرسنل کادر هم از درجه داران الی دانشگاه های افسری تا دافوس و حتی دانشگاه عالی دفاعی ملی به صورت کلی تغییر کند چون شالوده نیروهای مسلح ما در حال حاضر بر پایه سربازی اجباری است و وقتی به سمت حرفه ای گری برویم اصولا باید کلیه بحث های آموزشی الی طرح های دفاعی و تهاجمی از نو نوشته شود.
🇮🇷📝
هر چه یک ارتش حرفه ای تر ، مشخصا یعنی تجهیزات محور تر ! باز هم تکرار و تاکید می کنم و دوباره این را برای شما می نویسم دوستان عزیز ! ما نیاز به هزینه کرد بسیار بالا در بخش های مختلف نیروهای مسلح هستیم که این قصه میسر نمی شود مگر با اصلاحات گسترده اقتصادی و در مواردی ایجاد تغییر در سیاست های خارجی کشور . آیا به نظر شما در حال حاضر ما در چنین شرایطی یا در چنین سمتی هستیم؟
یک مسئله دیگر هم خیلی رک و رو راست و بدون تعارف با شما عزیزان ! پرسنل کادری نیروهای مسلح از بالا تا پایین ، به نیروی وظیفه مجانی که هر کاری را مفت برای آنها انجام می دهد معتاد شده اند ! دقیقا به این شرایط عادت کرده و اصولا با عبور از مرحله عادت به وابستگی بیمار گونه و اعتیاد رسیده اند ، این نیروی مسلح بدون پرسنل وظیفه شاید به 72 ساعت هم نرسیده و از هم بپاشد. اصولا هر تغییر در این بخش در اول کار نیازمند تغییر فکری پرسنل نیروهای مسلح در این بخش است.
🇮🇷
حرف آخر این که بنده حداقل در وضعیت فعلی چشمم به قولی به بروز تغییر مثبت در این حوزه آب نمی خورد. ولی اگر روزی قرار شد به این سمت حرکت کنیم به نظر بنده بخش های زیادی از سیستم فکری ، آموزشی ، صنعتی ، اقتصادی و روابط خارجی این کشور بایستی دستخوش تغییرات رادیکال شود. امیدوارم این کشور به سمت پیشرفت و کامیابی پیش برود